Znikoma świadomość społeczna, narastające uprzedzenia i stereotypy prowadzą do stygmatyzacji schizofrenii i ostracyzmu społecznego, a w konsekwencji do dyskryminacji i wykluczenia z życia zawodowego i społecznego osób na nią chorujących. Kampania „Nie tracę siebie w schizofrenii” ma przełamywać tabu wokół choroby poprzez historie osób nią dotkniętych. Jej celem jest również wsparcie chorych i rozpoczęcie dyskusji publicznej na temat schizofrenii i potrzeb borykających się z nią osób.
Zaburzenia psychiczne dotyczą co 5. osoby na świecie. Najcięższą i najczęściej występującą chorobą jest schizofrenia, która dotyka już ponad 50 mln ludzi na świecie. W większości chorują ludzie młodzi. Znikoma świadomość społeczna, narastające uprzedzenia i stereotypy prowadzą do stygmatyzacji schizofrenii i ostracyzmu społecznego, a w konsekwencji do dyskryminacji i wykluczenia z życia zawodowego i społecznego osób na nią chorujących.
Kampania „Nie tracę siebie w schizofrenii”, powstała z inicjatywy Instytutu Praw Pacjenta i Edukacji Zdrowotnej i ma przełamywać tabu wokół choroby poprzez historie osób nią dotkniętych, które prowadzą normalne życie i realizują swoje pasje. W ramach projektu realizowanych jest szereg aktywności mających na celu zmianę postrzegania choroby oraz wsparcie pacjentów oraz ich opiekunów.
Głównym elementem kampanii są filmy, opowiadające o osobach zmagających się ze schizofrenią, w reżyserii Mirosława Mamczura. Zrealizowane w ramach kampanii dwa krótkometrażowe obrazy dokumentalne, to historie dwóch osób, które odważyły się publicznie opowiedzieć o swojej chorobie i życiu, które pomimo niej prowadzą. Pierwszą z nich jest mistrzyni świata w sumo i brązowa medalistka Igrzysk Olimpijskich dla Niesłyszących w judo Natalii Brzykcy, drugą poeta i społecznik Marek Miszczak.
Film będzie wyświetlony w kinach w wybranych miastach w Polsce, a pokazom towarzyszyć będą spotkania edukacyjne i warsztaty dla pacjentów i ich rodzin.
W ramach kampanii została wydana również książka z reportażami i wywiadami na temat schizofrenii, w którym oprócz historii bohaterów filmu pojawiają się także reportaże o innych osobach, które zdecydowały się opowiedzieć o swoim życiu i doświadczeniu choroby.